Oh my Shoryu ! czajniczek Tokoname 常滑急須 nauka

w dniu
Wypadek:


Jak wiadomo smak herbaty najlepiej poznaje się:
-" w wyciszonym kontemplacyjnym nastroju"　
- dobrane naczynia powinny służyć nie tylko do odpowiedniego parzenia listków , dodatkowo mogą czegoś nauczyć czy poprawić humor. W spokoju i skupieniu - tak powinno przebiegać parzenie herbaty ...Jeśli nie ma takiej harmonijnej otoczki herbata nie dostarczy wielu niuansów czy wibracji.



 efekt  jest  taki.

-Co ciekawe  ukazał  się prawdziwy kolor glinki z którego wykonano  czajnik-   chyba  cos tu nie jest  tak.....




Czajniczek tokoname Shoryu  powoli pokazuje  swoje  prawdziwe oblicze-
Czerwona -masa pokryta czarną  farbą ?    Trzeba  bedzie  poradzic  sie u  Mr. TAKAPPY - specjalisty , krytyka  z Tokoname.    Poprosze  o wyjasnienie  o co tu chodzi    Czajniki  sygnowane  jako SHORYU sa  dosc znane ,




 prawdopodobnie  istnieja  rozne  techniki  produkcji  .


a tu już podklejona  przykrywka -   nie trzeba  było  stosować " Kinstugi  "  coraz bardziej popularnej  metody  naprawiania ... potłuczonej  ceramiki . Właściwie  neo-instant Kintsugi - bo tradycyjna technika  naprawy należy do specjalistów  profesjonalistów. Aby poprawnie wykonać   naprawę potrzebne są lata praktyki. 





Komentarze

  1. Dziwary8 kwietnia 2015 23:32

    Wyglada na to ,ze nic juz nie jest takie jak nam sie zdaje...

    OdpowiedzUsuń
  2. DM9 kwietnia 2015 05:15

    Czy czarny kolor nie jest przypadkiem rezultatem wypalania z wykorzystaniem redukcji, bez dodatkowego szkliwienia/barwienia? Np. mój Hōryū, którego zabrałem tu ze sobą, również jest cały czarny (chociaż może bardziej matowy od Twojego czajniczka), tylko dookoła brzegu ma zostawioną czerwonawą obwódkę, w razie czego nie ma więc niespodzianki i wiadomo od początku, jakiego koloru jest glinka pod powierzchnią.

    Tak się składa, że też mi ostatnio pękł (a niedługo później jeszcze jedna z nowych czarek...) i musiał przejść już w sumie trzecie klejenie w "karierze". Zastanawiałem się poważnie, czy tym razem nie oddać go w ręce speca od kintsugi, ale im większe pęknięcia, tym więcej trzeba zapłacić, więc "pospawałem" go znowu nietoksycznym (podobno) klejem. Strasznie szkoda byłoby się z nim rozstać :)

    OdpowiedzUsuń
  3. 冬竹11 kwietnia 2015 09:23

    I pomyslec ze Japonczycy juz bardzo dawno opracowali techniki naprawy potluczonej ceramiki. Jest faktem ze poczas elitarnych spotkan herbacianych uzywa sie naczyn z przed 300-400 lat.

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz