Kolebka kultury herbacianej czyli -Daleki Wschód cały czas inspiruje,........ jest jeszcze tyle do poznawania. Bardzo rozbudowana tematyka gdzie Chiny, Japonia, Korea, Wietnam każde z tych krajów ma inne podejście do spraw herbacianych.
Ⅾokładne opisywanie parzonych herbat to -jedno z tegorocznych postanowień
.W przypadku japońskich nie będzie to trudne - wszystko jest dokładnie skatalogowane i bez problemu można znaleźć obszerne źródła informacji. W Japonii prowadzi się dokładny spis ogrodów herbacianych..A na opakowaniu kupionej herbaty mamy wiele szczegółów w uporządkowanej kolejności. ( Czasami są opisywane kultywary) . Sprawdzając miejsca upraw dodatkowo poznamy ciekawostki i czy anegdoty dotyczące okolic i ogrodów herbacianych . Nie zostaje nic innego jak zaparzenie i skosztowanie herbat od kilkuset producentów oraz opis setek ogrodów herbacianych. A..to motywuje na prowadzenie tego bloga na następne kilkanaście lat.
Być może uda mi się zebrać więcej informacji o lokalnych regionalnych niszowych herbatach japońskich. Często pytam znajomych czy w ich rodzinnych stronach nie ma upraw herbat i czy nie udało by się otrzymać jakiejś zwyczajnej herbaty popularnej wśród miejscowych. Tak właśnie jest z Sechibaru-cha.
Sechibaru- to rejon w prefekturze Nagasaki ( wyspa Kyushu) który obecnie należy do miasta Sasebo.
Herbata z Sechibaru promowana jest jako specjalny produkt tego obszaru.
Okuyama -midori 奥山緑 producent Kobayashi seicha（小林製茶).
Z opisów na opakowaniu wynika że ze jest to herbata zrobiona z liści kultywaru yabukita. A nazwa "Okuyama midori" - została nadana przez CHASHI - (茶師 ) - mistrza odpowiedzialnego za harmonijne kreowanie smaku i aromatu poszczególnych sortów herbat.
Dzisiejsza herbata pochodzi z od producenta Kobayashi-seicha こばやしktóry obok Maeda-seicha ( 前田製茶 ) jest najbardziej znany w Sechibaru . Dostępna w miejscowych supermarketach w pref. Nagasaki ale w ale w Tokio raczej jej nie zakupimy..
Styl producji MUSHI sei TAMARYOKUcha :蒸し製玉緑茶
MUSHI sei TAMARYOKUcha...czyli czyli unikalna metoda obróbki liści herbacianych.
Tama roku cha - powstaje dzieki specjalnej technice produkcji. W przeciwieństwie to najbardziej popularnej Sencha - listki Tmarokucha- sa zwianiete " spiralkowato " badz tez w "kuleczki". Tamarkokucha - tradycyjnie wytwarzana była jako " kama-iri cha" - czyli przypiekaniu listkow .
Mushi-sei Tamaryoku-cha -powstaje przez traktowanie lisci herbaty para wodna. A następnie zwijaniem listków w podobny sposób jak w technice kama iri.
Taki styl produkcji popularny jest w kilku rejonych na wyspie Kyusu.
Hodowla krzewu herbaty w rejonie Sechibaru ma bogate tradycje, kilka wieków była to herbata produkowana techniką kama-iri- wytarzana na małą skalę, właściwie na lokalne potrzeby. (農家の自家用 ) W 1895roku ( 28rok -Meiji) - powstała organizacja promująca herbatę produkowana już przemysłowo. Sechibaru cha -stała się zarejestrowanym artykułem rolnym o tej samej nazwie.
W dniu dzisiejszym jest produktem regionalnym. - reprezentującym Sechibaru.
Przygotowanie ; na opakowaniu przeczytamy : Smak herbaty zależy od temperatury i czasu parzenia.
Temperatura . powyżej 80 C - sprawi mocny gorzkawy wyrazisty smak - parzymy ok 30 sekund.
Temperatura - poniżej 70 C- sprawi łagodny ,trawiasty smak- parzenie ok.1minuta.
Parzenie odbyło się w niskiej temperaturze czyli ok 70 C - jak widać kolor jest złoto zielony-- totalnie inny niż napary z japońskich herbat typu sencha ( np. intensywny zielony kolor herbaty fukamushi )
Smak- gorzkawy z silnymi akcentami umami
Lstki - niezbyt ciekawe jesli chodzi o obserwacje.
Ⅾokładne opisywanie parzonych herbat to -jedno z tegorocznych postanowień
.W przypadku japońskich nie będzie to trudne - wszystko jest dokładnie skatalogowane i bez problemu można znaleźć obszerne źródła informacji. W Japonii prowadzi się dokładny spis ogrodów herbacianych..A na opakowaniu kupionej herbaty mamy wiele szczegółów w uporządkowanej kolejności. ( Czasami są opisywane kultywary) . Sprawdzając miejsca upraw dodatkowo poznamy ciekawostki i czy anegdoty dotyczące okolic i ogrodów herbacianych . Nie zostaje nic innego jak zaparzenie i skosztowanie herbat od kilkuset producentów oraz opis setek ogrodów herbacianych. A..to motywuje na prowadzenie tego bloga na następne kilkanaście lat.
Być może uda mi się zebrać więcej informacji o lokalnych regionalnych niszowych herbatach japońskich. Często pytam znajomych czy w ich rodzinnych stronach nie ma upraw herbat i czy nie udało by się otrzymać jakiejś zwyczajnej herbaty popularnej wśród miejscowych. Tak właśnie jest z Sechibaru-cha.
Sechibaru- to rejon w prefekturze Nagasaki ( wyspa Kyushu) który obecnie należy do miasta Sasebo.
Herbata z Sechibaru promowana jest jako specjalny produkt tego obszaru.
Okuyama -midori 奥山緑 producent Kobayashi seicha（小林製茶).
Z opisów na opakowaniu wynika że ze jest to herbata zrobiona z liści kultywaru yabukita. A nazwa "Okuyama midori" - została nadana przez CHASHI - (茶師 ) - mistrza odpowiedzialnego za harmonijne kreowanie smaku i aromatu poszczególnych sortów herbat.
Dzisiejsza herbata pochodzi z od producenta Kobayashi-seicha こばやしktóry obok Maeda-seicha ( 前田製茶 ) jest najbardziej znany w Sechibaru . Dostępna w miejscowych supermarketach w pref. Nagasaki ale w ale w Tokio raczej jej nie zakupimy..
Styl producji MUSHI sei TAMARYOKUcha :蒸し製玉緑茶
MUSHI sei TAMARYOKUcha...czyli czyli unikalna metoda obróbki liści herbacianych.
Tama roku cha - powstaje dzieki specjalnej technice produkcji. W przeciwieństwie to najbardziej popularnej Sencha - listki Tmarokucha- sa zwianiete " spiralkowato " badz tez w "kuleczki". Tamarkokucha - tradycyjnie wytwarzana była jako " kama-iri cha" - czyli przypiekaniu listkow .
Mushi-sei Tamaryoku-cha -powstaje przez traktowanie lisci herbaty para wodna. A następnie zwijaniem listków w podobny sposób jak w technice kama iri.
Taki styl produkcji popularny jest w kilku rejonych na wyspie Kyusu.
Hodowla krzewu herbaty w rejonie Sechibaru ma bogate tradycje, kilka wieków była to herbata produkowana techniką kama-iri- wytarzana na małą skalę, właściwie na lokalne potrzeby. (農家の自家用 ) W 1895roku ( 28rok -Meiji) - powstała organizacja promująca herbatę produkowana już przemysłowo. Sechibaru cha -stała się zarejestrowanym artykułem rolnym o tej samej nazwie.
W dniu dzisiejszym jest produktem regionalnym. - reprezentującym Sechibaru.
Przygotowanie ; na opakowaniu przeczytamy : Smak herbaty zależy od temperatury i czasu parzenia.
Temperatura . powyżej 80 C - sprawi mocny gorzkawy wyrazisty smak - parzymy ok 30 sekund.
Temperatura - poniżej 70 C- sprawi łagodny ,trawiasty smak- parzenie ok.1minuta.
Parzenie odbyło się w niskiej temperaturze czyli ok 70 C - jak widać kolor jest złoto zielony-- totalnie inny niż napary z japońskich herbat typu sencha ( np. intensywny zielony kolor herbaty fukamushi )
Smak- gorzkawy z silnymi akcentami umami
Lstki - niezbyt ciekawe jesli chodzi o obserwacje.
Komentarze
Prześlij komentarz