Benihomare Kameyama- pref. Mie ( Marukame seicha)

Herbata czarna japońska czyli wakōcha (和紅茶) może być zrobiona na bazie z listków rożnych kultywarów. I chyba najbardziej popularną odmianą do produkcji herbat oksydowanych w Japonii jest

benifuki...Ale dzisiejsza parzona zrobiona jest na bazie kultywaru benihomare,. Legendarnej odmiany której historia ścisłe powiązana jest z początkami eksperymentów ze krzewami wyhodowanymi z nasion sprowadzonych z Indii. Historia upraw doświadczalnych sięga roku 1888 kiedy powstał japoński Departament ds. Rolnictwa paradujący nad nowoczesnymi metodami produkcji.. Prace badawcze nad wyhodowaniem nowych odmian herbat trwały bardzo długo. Np. W 1935 roku dr Takashi Shimura (Ministerstwo Rolnictwa, Ministerstwo Rolnictwa, Stacja Badawcza Przemysłu Herbacianego, później Wydział Rolniczy Uniwersytetu Nagoya) wprowadził nazwę „Kokucha C8” którą finalnie zamieniono na benihomare.

Benihomare. to pierwsza oficjalnie zarejestrowana we współczesnej klasyfikacji odmian. Po drugiej wojnie światowej Japonia planowała rozpoczęcie masowej produkcji herbaty czarnej na eksport.. Prefektura Mie okolice Kameyama ( 亀山) stała się miejscem gdzie powstawały pierwsze komercjalne plantacje herbaciane obsadzane odmianą benihomare. Niestety pod koniec lat 60tych ubiegłego wieku zmiany gospodarcze - wprowadzanie nowych regulacji prawnych jeśli chodzi o import -eksport doprowadziły do upadku produkcji japońskiej herbaty na eksport. 50cio hektarowe pola herbaciane z odmianą benihomare w Kaneyama przestały być uprawiane. Zaczęto produkować herbatę zieloną na rynek krajowy.. Przez 40 lat nikt nie zajmował resztkami upraw benihomare.

Po 2000 roku w Japonii zaczęła się nowa era traktowania herbaty….Oprócz masowej produkcji zaczęto wytwarzać herbaty jako produkt lokalny ..z uwzględnieniem kultywarów, techniki produkcji itp.

Tak właśnie tez się stało z byłymi uprawami benihomore. Od 2015 roku ponownie pojawiła się czarna herbata z okolic Kaneyama – tym razem jako unikalny produkt.