Notatki na festiwal Zaparzaj.
A. Herbaty w naszym otoczeniu.
W Polsce do początku lat 90tych mieliśmy dostęp do herbat importowanych przez firmy państwowe – i były to przede wszystkim herbaty czarne masowo produkowane dla konsumenta z Zachodu. I tak w Chinach wytwarzane dla cudzoziemców na eksport chińskie herbaty są inne niż te na rynek chiński krajowy. Zielone jak Gunpowder czy Chun Mee takich herbat nie piją Chińczycy i raczej nie nadają się one do wysublimowanego traktowania . Nie będzie dobrych efektów smakowych jeśli zaparzymy je niską temperaturą , w małych naczyniach przeznaczonych dla delikatnych herbat.
Ostanie dekady to pojawienie się nowych typów herbat sprowadzanych bezpośrednio z miejsca ich produkcji , spożywanych inaczej niż standardowe herbaty przeznaczone na rynek zachodni. Korzystając z możliwości dostępu do wszelkich wartościowych gatunków oraz naczyń odkrywamy szanse uzyskania rożnych oblicz naparu. Zauważymy że dla niektórych herbat wymagane jest długie parzenie dla innych krótkie.. inne są proporcje listków –tak właśnie jest z herbatami bezpośrednio sprowadzanymi z Chin czy Japonii.
B. Pice czy degustowanie herbaty Kiedy spożywanie herbaty towarzyszy innym zajęciom jest dodatkiem wtedy możemy mówić o picu herbaty. Jeśli parzenie herbaty jest pierwszoplanowe kiedy koncentruje się na poznawaniu smaku aromatu, koloru naparu – wtedy możemy mówić o specjalnym wyrafinowanym traktowaniu tj. Ping Cha ( 品茶）‐czyli przygotowaniu skupiającym się doświadczeniu działania naparu. Takie wysublimowane przygotowania znajdziemy w tradycjach herbacianych Dalekiego Wschodu. Rozgraniczenie między degustacją a piciem jest bardzo płynne. Potrzebne jest poznawanie konkretnych herbat ich charakteru wtedy mamy możliwość wyboru na takie które posiadają wiele niuansów w postaci rozbudowanego głębokiego smaku i aromatu i odwrotnie na mogą nie posiadać bogatego oblicza smakowego. Podstawą do wyboru jest tutaj typ herbaty , rodzaj suszu który uzyskujemy dzięki odpowiedniej obróbce listków , albo wyselekcjonowanej danej odmiany krzewu herbacianego itd. A w praktyce wygląda na różnicach cenowych danych herbat. Jest jest uniwersalne dla wszystkich herbat niezależnie od miejsca ich pochodzenia.
C. Chiny -Japonia Chiny -ojczyzna kultury herbaty, wytwarzają najbardziej różnorodne herbaty które mają wiele form zaparzania. Japonia – w kraju tym powstają jedyne w swoim rodzaju herbaty które dostarczają unikane w smaku napary a co za tym idzie mamy rożne metody ich przygotowania. Należny pamiętać ze chińskie herbaty bardzo różnią się od japońskich – wynika to między innymi z innych preferencji smakowych obu tych narodów.
Chiny – południe, północ ,wschód, zachód – w zależności od części tego ogromnego kraju herbata bywa traktowana inaczej. W jednych prowincjach jest to codzienny napitek o rożnych stylach przygotowania a w innych rzadko pije się herbatę . (W światowych rankingach spożycia herbaty na jednego mieszkańca Chiny nie nalezą do czołówki) Wraz ze zmianami społecznymi we współczesnych Chinach -przygotowanie herbaty stało się częścią tzw. wysokiej kultury
spis herbat do przygotowania:
1. zielona jap. - Awa Bancha – szkalny dzbanek 1,2litra ok.100C - ponad 20min – 40 min – Ukazanie ze (zielona) herbata nie musi być gorzka choć długo parzona i to wrzątkiem.
3.zielona chińska – Shucheng Xiao LanHua - lokalna ręcznie obrabiana ok 85C – 300ml -szklany termosik – herbata wysokiej jakości powolne popijanie
4. Oolong Dahong Pao - czajnik 250 ml temp. powyżej 90C - 40 sek.
5. Oolong Shan Lin Xi - czajnik 200ml. - temp. powyżej 90C - 40 sek.
6. Sencha delikatana - 3 style parzenia - hohin - standard - parzenie w niskiej temperaturze.
7. Sencha niska jakość Maroyaka na umami - 旨味80 C. 450 ml szklany dzbanek
Komentarze
Prześlij komentarz