- Dawny słynny sklep herbaciany. Tiệm trà tên Ô Tòng Ký( 松記茶莊 ) - Sajgon nostalgia i wspomnienia.

Wietnam Saigon - targ Ben Thanh – miejsce przyciągające turystów z całego świata

Naprzeciwko Zachodniej Bramy targu Ben Thanh znajduje się stary dom, położony przy ulicy Phan Chu Trinh 13. Zaglądając do środka, mało kto wyobraża sobie, że ten budynek znajduje się w jednym z najbardziej ruchliwych miejsc w Sajgonie. Obecnie w porównaniu z tętniącym życiem targiem, dom jest dość opustoszały, ponieważ nie prowadzi się w nim żadnej działalności handlowej. Niewiele osób jednak wie, że w tutaj mieścił się kiedyś słynny sklep herbaciany.

Dawny sklep  Tiệm trà  tên Ô Tòng Ký 松記茶莊 

　Pani Kha Quyen, urodzona w 1933 roku, przedstawicielka drugiego pokolenia właścicieli herbacianego sklepu  O Tong Ky zmarła w2022roku. To wielka strata - nie ma szansy na wspólne  rozmowy  przy czarce herbaty. Dzięki zapisanym wspomnieniom możemy poznać opowieści przekazywane przez ojca Kha Quyen, o podróży od pierwszych dni po opuszczeniu rodzinnego miasta w poszukiwaniu nowego miejsca do życia Sajgonie.

Pomimo położenia w samym sercu tętniącego życiem centrum miasta, sklep O Tong Ky nie działa od dziesięcioleci. Dom zachował jednak swoją oryginalną przestrzeń. Obecnie w tym miejscu mieszka siostrzeniec pani Quyen pan Minh  i jego żona.

 

Szyld O Tong Ky reklamował sklep przez dziesiątki lat ale teraz nie spełnia już  tej roli.

Kiedyś na tych półkach stały pudełka z herbatą i ciastkami, ale teraz pozostał po nich tylko kurz czasu. Pani Quyen przekazała że jej przodkowie byli Chińczykami  którzy wyemigrowali do Wietnamu ponad sto lat temu. Kiedy po raz pierwszy przybyli do Sajgonu, jej ojciec imał się wielu zajęć, aby zarobić na życie. Dopiero w 1913 roku ojciec otworzył tę herbaciarnię, gdy obecny  targ Ben Thanh był jeszcze w budowie.

Złoty wiek herbaciarni to lata 50 te ubiegłego wieku. W okresie największej prosperity O Tong Ky, w okresach szczytowych, takich jak święta Nowego Roku Tet, towary musiały być nieustannie importowane, wypełniając całą przestrzeń wewnątrz domu, aby zaspokoić potrzeby klientów. Jednak wraz ze zmianami epoki sklep z herbatą  O Tong Ky stopniowo podupadł.

Puszki po enigmatycznej herbacie  Zhīlánxiāng qízhǒng  (芝蘭香奇種)

Do naszych czasów w herbaciarni wciąż zachowały się autentyczne pudełka z herbatą, które przetrwały ponad wiek. Za półkami herbaciarni panuje spokojna atmosfera, kontrastująca z zgiełkiem miasta na zewnątrz.

Rzadki gatunek herbaty o aromacie orchidei?

Zhilanxiang Qizhong (芝蘭香奇種)– czy jest taka herbata? W naszych czasach w sprzedażny jej nie ma. W szystko się zmienia w obecnie inaczej traktujemy herbaty. Używając współczesnej nomenklatury nazwa Zhilanxiang Qizhong wprowadza nieporozumienia. Pod nazwa Zhilanxiang (芝蘭香) - czyli       ” aromat orchidei” np. mamy Zhilan Dancong (芝蘭單欉) – i jest to nazwa jedna z lepszych odmian herbaty oolong Phoenix Dancong (鳳凰單欉). W  tamtych czasach nie było do wyboru  tylu odmian  Phoenix Dancong co w ostanich dekadach.

  芝蘭香奇種 Zhīlán xiāng qí zhǒng

Zapach aromat  orchdei - 蘭香(lánxiāng) – to bardzo często spotykane słowo w nazwach herbat chińskich. Od stuleci wśród koneserów panuje opina że pośród dziesiątek zapachów kwiatowych, orchidee posiadają najbardziej oryginalny delikatny aromat. Dotyczy to wielu herbat herbat np. zielonych jak np. Taiping Houkui’(太平猴魁 ).
Qizhong (奇種 ) tę nazwę we współczesnej nomenklaturze -używa się w przypadku rzadkich naturalnych odmian krzewów herbacianych pochodzących z gór Wuyi. Prawdopodobnie 50 – 70 lat temu qizhong (奇種) miało inne znaczenie.  

Inskrypcje na puszkach  zapisane są po wietnamsku jak i po chińsku. Być może w przyszłości uda się dowiedzieć skąd pochodziła Zhilanxiang Qizhong ? jaki miała smak? Czy jest jej współczesny odpowiedni odpowiednik ?

Wspomnienia pani Kha Quyen,

Według zapisanych wspomnień pani Kha Quyen- "na początku herbaciarnia sprzedawała wyłącznie herbatę z Chin. Później wprowadzono herbatę z wietnamskich upraw z okolic Bao Loc., Rodzinna herbaciarnia O Tong Ky, oprócz sprzedaży herbaty jako głównego produktu, sprzedawała także alkohole importowane z Europy, takie jak: szampan, koniak itp "., przeznaczone dla wyższych sfer Sajgonu tamtego okresu. ".,

  .

Wszystkie meble w domu są bardzo stare – stoły, krzesła, półki... mają więcej  niż 50 lat. Podobno przychodzi  wielu zainteresowanych kupnem tych orginalych rzeczy, ale właściciele nie chcą ich sprzedawać. „Istniejący od ponad 100 lat były sklep z herbatą był świadkiem wielu zmian w śródmieściu Sajgonu. Według przekazanych opowieści Pani Kha Quyen dowiemy się że wszystkich 35 domów naprzeciwko zachodniego skrzydła targowiska Ben Thanh należało kiedyś do rodziny pana Hoa, jednej z czterech najbogatszych klanów  w ówczesnych Indochinach.   

Ta waga ( Thien Binh ) która ma ponad 100 lat i pochodzi z czasów, gdy ten sklep z herbatą został otwarty. Przez dziesiątki lat nie było tu ani jednej pomyłki, ani oszustwa… Według opowieści rodzinnych prestiż i precyzja w handlu i biznesie pomogły c osiągnąć wyjątkowy sukces w interesach.

Aby otworzyć sklep, jej rodzina wynajęła dom przy Rue Schroeder 13, naprzeciwko Bramy Zachodniej targowiska. Po okresie kolonialnym Francji ulicę przemianowano na Phan Chau Trinh i do dziś zachowała tę nazwę.  Układ tych domów nie zmienił się od ponad 100 lat. 

Wspominając rodzinę wujka Hoa: pojawiają  sie  słowa  „Bogactwo niewysłowione." Dom wujka Hoa w tamtych czasach był ogromny i piękny, piękniejszy nawet niż Pałac Gubernatora Wietnamu Południowego - Kochinchiny. Obecnie mieści się w nim Muzeum Sztuk Pięknych Miasta Ho Chi Minh. Wuj Hoa nie tylko zbudował dla swojej rodziny wspaniałe rezydencje, ale także prawie 20 000 domów szeregowych, a także wiele obiektów użyteczności publicznej, takich jak szpitale, pagody i szkoły… wszystko aby służyło ludziom. Zorganizował kilka instytucji opieki społecznej, które funkcjonują do dziś, takich jak: Szpital Ogólny w Sajgonie, Szpital Położniczy Tu Du, Szkoła Średnia Minh Duc (Dzielnica 1), Szpital Nguyen Trai (Dzielnica 5)…”.

Po 1975 roku cała rodzina wujka Hoa przeniosła się za granice gdzie kontynuowała działalność gospodarczą.

W czasach prosperity, zwłaszcza w dni , Święta Środka Jesieni i Księżycowy Nowy Rok, towary wypełniały  sklep  O Tong Ky, klienci ustawiali się w kolejkach, czekając na zakup. Czasy się zmieniły – od prosperującego biznesu herbacianego po zachodnie wino i słodycze, interes stopniowo stawał się coraz bardziej ponury. Po części dlatego, że jej dzieci i wnuki wyjechały za granicę, pani Quyen musiała z żalem zamknąć herbaciarnię, która była krwią i ciałem, bezcennym majątkiem całej rodziny, przez prawie 100 lat.

松記茶莊  芝蘭香奇種