Hiyoshi cha – to herbata która powstała dzięki pomysłowi wykorzystania krzewów herbacianych rosnących u podnóża sławnej góry Hiei. Na szczvcie góry znajduje się historyczne centrum- ośrodek klasztorny szkoły buddyjskiej w tradycji Tendai (天台宗 ) . Jak przekazuje legenda nasiona herbaciane sprowadził i posadził mnich Saicho w 805 roku po powrocie z ówczesnych Chin ( okres panowania dyn. Tang ). Ostatnimi laty zainteresowano się krzewami herbaty porastającymi górę Hiei.
Badania genetyczne – analizy DNA wykonane w laboratoriach Uniwersytetu Tokijskiego stwierdzają bardzo bliskie spokrewnienie z krzewów z Hie z krzewami porastającymi góry Tiantai w prowincji Zhejiang w Chinach. Ten fakt ma znaczyć o autentyczności legendy o posadzeniu pierwszych upraw herbacianych w Japonii.
Hiyoshi cha - została wykorzystana do promocji turystycznej miasta Otsu i jest jedenym z produktów reprezentacyjnych (大津百町百福物ブランド) - dlatego opakowanie jest ostemplowane.
Przy projekcie wykreowania tej herbaty brało udział stowarzyszenie produkcji i promocji herbaty -prefektury Shiga ( historyczna nazwa Ōmi no kuni 近江国 ).
Powstał wysokiej jakości markowy lokalny produkt – który jest wysokiej jakości herbatą sencha – tzn. jou-sencha ( 上煎茶) . Obecnie używana technika produkcji nie ma zbyt wiele wspólnego z historycznymi prasowanymi herbatami sprzed ok . 1200lat. Niektóre źródła że zaniechane w Chinach techniki produkcji przy użyciu pary przetrwały w Japonii. Tylko należy mieć na uwadze że technikę powstawania herbat przy użyciu pary- tj. aosei sencha seihou (青製煎茶製法) dopracował i rozpowszechnił Nagatani Souen((永谷宗円) ok. 1786roku.
Jest to metoda dzięki której powstaje napar herbaciany o bogatym w smaku umami – taki preferują w Japonii.
Podsumowując: Hiyoshi cha powstaje z legendarnych krzewów - których listki obrabiane są typowo japońską techniką - dzięki której powstaje Sencha.\
Dla drogocennych delikatnych herbat potrzebne jest pieczołowite przygotowanie -czyli dobór odpowiednich naczyń do parzenia , zwracanie uwagi na czas parzenia, jakość i temperaturę wody
Na dzień przed planowanym parzeniem listki przeniosłem do porcelanowego pojemniczka – aby trochę po oddychały - będzie to bardziej przyjemne niż przesypywanie z torebki. Do tego czajniczek wykonany przez wnuka mistrza Yamada Jouzan, koreańska czarka typu Ido..
I tak zwykle przygotowanie herbaty przeradza się w czas dla opanowania oddechu..praktyki itd.
.Idea jest taka： skupić się na parzeniu herbaty – nie myśleć o otaczającej rzeczywistości .
Wydobywa się aromat zapowiadający napar o bogatym smaku ーpojawia się aromat który kojarzy się z orzechami włoskimi.
Bardzo wyraźny smak umami z se słodkimi akcentami tzw., amami. Przyjemny być może da się wyłapać podobieństwa z herbatami z Chin - takie - które kiedyś opisywałem: Tenmoku
https://cha-herbata.blogspot.com/2016/11/jingshan-wufeg-buddyjska-zielona-herbata.html
obserwowanie po parzeniu..
Poczucie przyjemnego rozchodzenia się naparu - orzech włoskie dominują .
Drugie ,trzecie zaparzanie – zwiększam temperaturę wody – cały czas liski dostrajają przyjemnego naparu.
Myśli powracają do rzeczywistości dobrze było by żeby tak aby herbata wpływała na ludzi aby stali się pokojowo nastawieni.. a jeśli powstaje agresja i nazbyt wielka pobudliwość to wykorzystać to na czyszczenie lasów ze śmieci pomaganiu w dobrych intencjach..
źródła
http://otsu-hyakufuku.jp/2020/08/1781/
https://www.wikiwand.com/pl/Tendai
Komentarze
Prześlij komentarz